[ teacher's diary * ] : the beginning

"  ห นู เ ป็ น เ ด็ ก ป ร ะ ห ล า ด
ห นู เ รี ย น จ บ โ ฆ ษ ณ า
ห นู ยั ง ไ ม่ มี ง า น ท ำ
ห นู อ ย า ก เ ป็ น ค รู
ห นู อ ย า ก ไ ป อ ยู่ บ น ด อ ย
ห นู อ ย า ก ไ ป ล ำ บ า ก

ห นู อิ น ดี้ ห นู ไ ม่ เ น้ น ข า ย  555555  "

[ จากสเตตัสเฟสบุคของชนิกานต์ วันที่  December 15, 2012 ]

จากวันนั้นจนถึงวันนี้ ผ่านมาสองปีแล้ว
ตอนนี้ลาออกจาก ก ร า ฟ ฟิ ค ดี ไ ซ น์ เ น อ ร์ 
มาเป็น คุ ณ ค รู อ นุ บ า ล แล้วค่ะ
55555555 ชีวิตดูพลิกผันไปป้ะ?

_______________________________



 เ ต รี ย ม ตั ว 

หลังจากลาออกจากงาน ชีวิตก็ดูเรื่อยเปื่อย
ฟิตเนส ชอปปิ้ง ดูหนัง รับจ้างทำงานบ้าง
จนกระทั่งแม่ชวนไปสอนหนังสือด้วยกัน
สงสัยจะเห็นว่าชีวิตเราว่างเกินไป

แล้วเราจบนิเทศ จะสอนยังไง? จะสอนชั้นไหน?
ต้องแต่งตัวยังไง? โรงเรียนเป็นไง? การวางตัวล่ะ? เหยยยย นี่มันเรื่องใหญ่นะ!


1. ก า ร แ ต่ ง ตั ว

เสื้อผ้าที่เคยใส่ไปทำงานตอนเป็นกราฟฟิก
พวกเสื้อยืด เสื้อแขนกุด กางเกงยีนส์  ขาสั้น พับเก็บใส่ลังไปเลยค่ะ
ชอปเสื้อผ้าทำงานใหม่หมด บอกเลยว่ากระโปรงคลุมเข่า
เสื้อแบบสาวออฟฟิศรุ่นขุ่นป้า ห้ามแขนกุด ห้ามเสื้อรัด ห้ามแฟชั่น
แพทเทิร์นโคตรรรรรรร เรียบร้อยใส่แล้วดูแก่คูณสิบไปเลยข่ะ



2. โ ร ง เ รี ย น

โรงเรียนที่ไปสอนอยู่ในเขตจังหวัดปริมณฑล 
แต่สภาพค่อนข้างจะห่างไกลความเจริญไปซักนิด 
โดยเฉพาะตึกที่สอนเป็นตึกไม้ที่ เกือบยี่สิบปี ก่อน
ตอนเรียนอยู่ประถมต้นเคยตามแม่มาเล่นที่นี่เป็นยังไง
ต อ น นี้ ก็ เ ป็ น แ บ บ นั้ น ค่ ะ
 ไม่ต้องถามว่ามีเน็ตมั๊ย? ห้องเรียนติดแอร์รึป่าว? 
ห้องอิชั้นเด็ก  นั่ ง เ รี ย น กั บ พื้ น ใครใคร่นั่งนั่ง ใครใคร่นอนนอน



3. เ ด็ ก นั ก เ รี ย น

เป็นครูประจำชั้นอนุบาล 2 ของโรงเรียนรัฐบาล
เทียบเท่ากับอนุบาล 3 ของโรงเรียนเอกชน
ถือว่าเป็นชั้นโตสุดของระดับปฐมวัย ต้องเตรียมตัวขึ้นปอหนึ่งแล้ว
.. แต่! .. 
เด็กมีปัญหากับการเรียนมาก หลังจากสอนมาหนึ่งเดือน
สังเกตุได้ว่า เด็กโตมาจากการท่องจำ อย่างเช่น ก-ฮ
เด็กสามารถท่องได้สบายปาก เสียงดังฟังชัด 
แต่พอชี้ตัวอักษรแบบสุ่ม เด็กไม่สามารถบอกได้ว่าตัวไหนเป็นตัวอะไร
อีนี่ช็อคค่ะ ช็อคไปเลย คิดวิธีที่จะทำให้เด็กอ่านออกเขียนได้อยู่ตลอดเวลา
บอกได้เลยว่าอาการหนักมาก เพราะส่วนใหญ่กลับบ้านไปที่บ้านก็ไม่สนใจ

อีกอย่างห้องที่ประจำชั้นอยู่มีเด็กพิเศษเยอะที่สุดในโรงเรียน
มีทั้งที่สามารถนั่งเรียนกับเพื่อนได้ 
และ ไม่สามารถมีปฏิสัมพันธ์กับใครได้เลย 
พูดจาไม่รู้เรื่อง เรียนหนังสือไม่ได้ 
แต่ผู้ปกครองก็ยังเอามาฝากไว้กับโรงเรียน



4. ใ บ อ นุ ญ า ต ทํ า ก า ร ส อ น

เนื่องจากไม่ได้จบทางด้านครูมา  ต้องไปทำเรื่องขออนุญาตสอนที่คุรุสภา
จะมาสอนสุ่มสี่สุ่มห้าไม่ได้นะแจ๊ะะ
วิ่งไปวิ่งมาอยู่สองสามรอบกว่าเอกสารจะถูกต้อง
แล้วคนก็เยอะลืมมม เปิดทำการแปดโมงครึ่ง ไปถึงเจ็ดโมงได้คิวที่ 46 
แถมยังมีคนคอยขโมยบัตรคิวอีกด้วยยย นี่หรอคนจะไปเป็นครู เห้อออออ!!!


_______________________________



ยัง .. นี่มันแค่เริ่มต้น
สอนมาหนึ่งเดือนถ้วน เจอวีรกรรมเด็กร้อยแปด
ไว้เดี๋ยวจะมาทยอยอัพให้อ่านกัน
####พูดเลยว่าฟีลลิ่งแบบคิดถึงวิทยาฝุดดด!!!!####



รัก
ครูแพร